ჯორჯ ბერნარდ შოუ

ჯორჯ ბერნარდ შოუ (ინგ. George Bernard Shaw, ძველი ირლანდიური გვარი Shaw მართებულად იკითხება როგორც So); (26 ივლისი, 1856, დუბლინი - 2 ნოემბერი, 1950, ეიოტსენტლორენსი) - ირლანდიელი დრამატურგი, ნობელის პრემიის ლაურეატი (1925). დაიბადა ქ. დუბლინში 1856 წლის 26 ივლისს. თავიდან იგი სახლში იღებდა განათლებას, შემდეგ კი კათოლიკურ და პროტესტანტულ სკოლებში სწავლობდა. 16 წლის ასაკში, უძრავი ქონების სააგენტოში კლერკად დაიწყო მუშაობა. ბრიტანულ მუზეუმში შოუ შეხვდა თეატრალურ კრიტიკოსს უილიამ არჩერს, რომელმაც შოუს შესთავაზა თეატრზე წერა და 1886 წელს რეკომენდაცია გაუწია ყოველკვირეულ "ვორლდში". 1885 -1888 წლებში შოუ აქვეყნებს რეცენზიებს "პელ-მელ გაზეთშიც" და მუსიკალურ რეცენზიებს კორნო დი ბასეტოს ფსევდონიმით მასობრივი ტირაჟით გამომავალ ახალ დედაქალაქურ გაზეთ"სტარშიც", ხოლო 1890 წელს ხდება, "ვორლდის" შტატიანი მუსიკალური კრიტიკოსი. წიგნმა იბსენის პიესის "მოჩვენება" დამდგმელის ჯ.თ. გრეინის ინტერესი გამოიწვია და მან შესთავაზა შოუს, შეექმნა პიესა დამოუკიდებელი თეატრისათვის. მან უილიამ არჩერის თანაავტორობით შექმნილი პიესის საფუძველზე დაწერა "ქვრივის სახლები", თავის პირველი ნაწარმოები თეატრისათვის. პიესას თავშეკავებით შეხვდნენ და ორი სპექტაკლის შემდეგ მოხსნეს. შემდგომი ექვსი წლის განმავლობაში შოუ წერს ცხრა სრულმეტრაჟიან და ერთ ერთაქტიან პიესას. მისი მეორე პიესის "გულთამპყრობელის" (1893წ) დადგმა, ვერცერთმა რეჟისორმა ვერ ითავა, ხოლო პიესა "მისის უორენის პროფესია'', რომელშიც პროსტიტუციის თემა იყო წინ წამოწეული, საერთოდ აკრძალეს. "კაცი დაზეკაცი" (1905წ) ერთ-ერთია შოუს ყველაზე იღბლიან პიესათაგან, რომელმაც დიდი წარმატება მოიპოვა კრიტიკოსებსადა მაყურებლებს შორის."მაიორი ბარაბა" (1905წ), სოციალური სატირაა "პიგმალიონში" (1913წ) ავტორი სატირულად დასცინის სოციალურ მანერულობას, რომელიც ხელს უწყობს კლასობრივი განსხვავების გაძლიერებას. შემდგომში ამ პიესის მოტივებზე ალან ჯეი ლერნერმა და ფრედერიკ ლოუმ დაწერეს მიუზიკლი "ჩემი მშვენიერი ლედი" (1956წ).


პირველი მსოფლიო ომის დროს, შოუ აქტიურად იყო დაკავებული პოლიტიკით. 1913 წელს ბეატრისთან და სიდნეი ვებთან ერთად დაარსა რადიკალური ჟურნალი "ნიუ-სტეიტსმენი", რომლის 1914 წლის ნოემბრის ნომერში განთავსებული იყო დიდი ნარკვევი "ომი ჯანსაღი აზროვნების თვალსაზრისით", "უკან მათუსალასთან" (1922წ) შოუს ყველაზე არაეთგვაროვანი და რთული პიესაა, პიესა - დისკუსიის
ტიპიური მაგალითი. ჟანა დარკის კანონიზაციის შემდგომ 1920 წელს შოუ პოულობს ახალ გმირს თავისი ერთადერთი ტრაგედიის "წმინდა იოანასთვის'' (1924წ). 1925 წელს ნობელის პრემია ლიტერატურის დარგში არ გაიცემოდა, ხოლო 1926 წელს მიანიჭეს Bერნარდ შოუს "შემოქმედებისთვის, რომელიც განმსჭვალულია იდეალიზმით და ჰუმანიზმით, ნაპერწკლისმფრქვეველი სატირისთვის რომელიც ხშირად შეხამებულია გამორჩეულ პოეტურ სილამაზესთან." 1928 წელს შოუმ გამოუშვა "ჭკვიანი ქალის სახელმძღვანელო სოციალიზმის და კაპიტალიზმის საკითხებზე".

1943 წელს ცოლის გარდაცვალების შემდეგ შოუ გადადის ლონდონიდან თავის სახლში, ჰერტფორდშირში. 94 წლის ასაკში, მალევე თავისი დაბადების დღის შემდეგ, ბაღში მუშაობისას, იგი წაიქცა და მენჯის ძვალი გაუტყდა.

გარდაიცვალა 1950 წლის 2 ნოემბერს.